Μια βόλτα στον Μυστρά που δεν έγινε ποτέ

Όταν ξεκινήσαμε από τη Σπάρτη για τον Μυστρά, στα τέλη Απριλίου, είχε συννεφιά.
Ήταν η δεύτερη φορά που προσπαθούσαμε να επισκεφτούμε την καταπληκτική καστροπολιτεία.
Την προηγούμενη, καμιά δεκαριά χρόνια πριν, ήταν κατακαλόκαιρο και η ζέστη, όπως κάλλιστα φαντάζεστε όσοι γνωρίζετε τη νότια Πελοπόννησο, ήταν ανυπόφορη.
Τούτη τη φορά όμως ήμασταν πιο αισιόδοξοι. Θα το παίρναμε το κάστρο.
Η βόλτα μας θα ήταν πιο άνετη, χάρη στη συννεφιά, και σίγουρα πιο ατμοσφαιρική. Υπολογίσαμε όμως χωρίς τον ξενοδόχο.
Με το που κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο και πλησιάσαμε την είσοδο, άνοιξαν οι ουρανοί. Πίκρα! Απογοήτευση! Αλλά και πείσμα! Δεν μπορεί, θα σταματήσει. Σιγά μην κάνει και κατακλυσμό.
Επόμενο βήμα: θα περιμένουμε στο αυτοκίνητο. Δεν θα μας γλυτώσουν και αυτή τη φορά οι Παλαιολόγοι. Θα το πάρουμε το κάστρο.
Αναμονή, χαζές φωτογραφίες μέσα από το αυτοκίνητο, σχέδια για το υπόλοιπο ταξίδι, αστεία για τον Αυστριακό που είχε παρκάρει κι αυτός ο έρμος μπροστά μας και περίμενε υπομονετικά να σταματήσει η βροχή.
Πέντε λεπτά ακόμη, και πέντε λεπτά ακόμη και πέντε λεπτά ακόμη... Και η βροχή δεν έδειχνε καμία διάθεση να μας κάνει το χατίρι και να σταματήσει.

Φύγαμε για δεύτερη φορά χωρίς να ανέβουμε στο Μυστρά. Δεν το πήραμε το κάστρο! Μοναδική παρηγοριά μας οι ελάχιστες φωτογραφίες από το δρόμο και η υπόσχεση που δώσαμε στον εαυτό μας: την επόμενη φορά θα τα καταφέρουμε. Ο κόσμος να χαλάσει!!!

ΥΓ. Φυσικά δεν χρειάζεται να προσθέσω ότι ο Αυστριακός είχε περισσότερη υπομονή από εμάς. Όταν φύγαμε, ήταν ακόμα εκεί. Να δείτε που αυτός θα τα κατάφερε!!! Ελπίζω τουλάχιστον να το απόλαυσε.
Au revoir Παλαιολόγοι!

Είστε για μια βουτιά;

Ναυάγιο, Ζάκυνθος

Μύρτος, Κεφαλονιά

Βοϊδοκοιλιά, Πελοπόννησος

Τρεις από τις ωραιότερες παραλίες της Ελλάδας. Όπως καταλαβαίνετε, έχει αρχίσει η αναζήτηση για τον ιδανικό προορισμό για τις καλοκαιρινές διακοπές. Η επιλογή είναι εξαιρετικά δύσκολη. Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας μας περιμένει και μια ονειρεμένη παραλία. Πώς να διαλέξεις;

Το ψάξιμο συνεχίζεται...

Παράδεισος

The Rock

Ο Βράχος… η Μονεμβασία… Χρόνια ήθελα να την επισκεφθώ, αλλά ποτέ δεν τα κατάφερα. Πάντα κάποιος άλλος προορισμός έμπαινε μπροστά. Πριν από λίγο καιρό το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Η Μονεμβασιά με περίμενε… Σαν έτοιμη από καιρό… Αμ δε! Δεν ήμουν καθόλου έτοιμη να αντιμετωπίσω τόση ομορφιά, τόση ζεστασιά, τόση μαγεία… Ακόμα και τώρα δεν βρίσκω λόγια να την περιγράψω.
Περνάς την πόρτα της εισόδου και βρίσκεσαι αλλού. Λίγα βήματα και έχεις γυρίσει πίσω. Αιώνες πίσω. Πουθενά αλλού δεν το έχω νιώσει τόσο έντονα αυτό. Όπου και να γυρίσεις, το βλέμμα πλημμυρίζει ομορφιά, χρώματα. Όπου και να γυρίσεις, κάτι καινούργιο σε περιμένει, κάτι απρόσμενο. Όλες οι αισθήσεις σε εγρήγορση. Και λίγη θλίψη βαθιά μέσα σου, γιατί ξέρεις ότι πρέπει να φύγεις σύντομα, να γυρίσεις στους ρυθμούς της καθημερινότητας, στο γκρίζο της Αθήνας… Και μια υπόσχεση: θα ξαναγυρίσεις. Οπωσδήποτε!

Info
Πολύ καλή επιλογή για διαμονή είναι το ξενοδοχείο Πανόραμα. Είναι απέναντι από το βράχο, με καταπληκτική θέα από τα δωμάτια. Συν: το πρωινό.
Για φαγητό, ψάξτε τον Σκορπιό. Νόστιμα πιάτα, γλυκύτατη εξυπηρέτηση και πολύ καλές τιμές. Συν: οι τηγανιτές πατάτες.

Μέσα στο κάστρο υπάρχουν όμορφα μαγαζιά με αναμνηστικά και όχι μόνο…

Μείον: Δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε γιατί δεν φωτίζεται ο Βράχος το βράδυ. Αλλά ούτε και ο δρόμος που οδηγεί από την απέναντι πλευρά έως την Καστροπολιτεία. Γιατί τόσο σκοτάδι; Κρίμα είναι!

Βάλτε το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης στο πρόγραμμα…

“This is Sparta” δήλωσε περήφανος ο διάσημος Leonidas στον αγγελιαφόρο των Περσών, λίγο πριν τον σπρώξει σε ένα απύθμενο πηγάδι, δείχνοντάς του τι παθαίνει όποιος απειλεί τη Σπάρτη. Και αμέσως η Σπάρτη ανανέωσε τη θέση της στην παγκόσμια κουλτούρα ως σύμβολο υπερηφάνειας, ανδρισμού και τσαμπουκά.

Μάλλον κάπως έτσι θα έπρεπε να φερθούν και οι σύγχρονοι Σπαρτιάτες σε όσους τους εμπαίζουν καθυστερώντας αυτό που δικαιωματικά τους ανήκει: ένα σύγχρονο μεγάλο αρχαιολογικό μουσείο, ικανό να στεγάσει το πλήθος των σημαντικών ευρημάτων που καλύπτουν όλες τις ιστορικές φάσεις της περιοχής, από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι και τη ρωμαϊκή περίοδο.
Το υπάρχον μουσείο είναι γοητευτικό, θα μπορούσες να το πεις και ατμοσφαιρικό, αλλά μέχρι εκεί. Το κτίριο είναι χτισμένο το 1874 και οι έξι αίθουσες και ο ένας προθάλαμος σίγουρα δεν πληρούν τις προδιαγραφές που απαιτούνται για μια σύγχρονη έκθεση αρχαιοτήτων.

Ωστόσο, αν περάσετε από τη Σπάρτη, μην παραλείψετε να κάνετε μια στάση στο Μουσείο. Σας περιμένουν ευρήματα από τα ιερά της Ορθίας Αρτέμιδος και της Χαλκιοίκου Αθηνάς, από τις ανασκαφές του Αμυκλαίου, και ένα δείγμα από τα ψηφιδωτά που διακοσμούσαν τις βίλες της Σπάρτης κατά την ελληνιστική και τη ρωμαϊκή εποχή. Υπάρχουν ακόμα δύο αίθουσες με γλυπτά μεταξύ των οποίων και ο επονομαζόμενος Λεωνίδας, στην πραγματικότητα ένας σε αποσπασματική μορφή σωζόμενος ανδριάντας πολεμιστή, καθώς και μια αίθουσα με ευρήματα από τις προϊστορικές ανασκαφές της Πελλάνας και των Αμυκλών. Αγαπημένο μου έκθεμα το ψηφιδωτό με τον Αλκιβιάδη (εντάξει έχουμε κι εμείς τις αδυναμίες μας!) καθώς και το εκπληκτικής ομορφιάς ψηφιδωτό που δείχνει τον Αχιλλέα, ντυμένο γυναίκα, στο παλάτι του Λυκομήδη στη Σκύρο.

info
Ώρες Λειτουργίας: Καθημερινά και τις Κυριακές 08:30-15:00
Διεύθυνση: Οσίου Νίκωνος 71
Τηλέφωνο: 27310 28575

Είσοδος: 2 ευρώ.

Η Μονεμβασιά τιμά τον Γιάννη Ρίτσο

Ένας αιώνας συμπληρώνεται φέτος από τη γέννηση του Γιάννη Ρίτσου και στη Μονεμβασιά, τη γενέθλια πόλη του, έχει οργανωθεί σειρά εκδηλώσεων προς τιμήν του. Αν βρεθείτε στην περιοχή, μη χάσετε την ευκαιρία.

3 Ιουνίου 2009: Τιμητική εκδήλωση του συλλόγου εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης «Γιάννης Ρίτσος» στο Κάστρο της Μονεμβασιάς.
4 Ιουλίου 2009: Εγκαίνια της έκθεσης «Εικαστικός Ρίτσος» στο Κάστρο της Μονεμβασιάς (διάρκεια έκθεσης: 5 Ιουλίου – 16 Αυγούστου). 12 Ιουλίου 2009: Συναυλία με τη Λάμια Μπεντίουι και την Εύα Ψυλλάκη στην Πλάκα Μονεμβασιάς.
17 Ιουλίου 2009: Συναυλία του Χρήστου Λεοντή στο Σαϊνοπούλειο Αμφιθέατρο Σπάρτης.
23 Ιουλίου 2009: Συναυλία του Μανώλη Μητσιά στην Πλάκα Μονεμβασιάς.
25 Ιουλίου 2009: Συναυλία του Ηλία Ανδριόπουλου στην Πλάκα Μονεμβασιάς.
6 Αυγούστου 2009: Συναυλία της Πηγής Λυκούδη στο Κάστρο της Μονεμβασιάς.
13 Αυγούστου 2009: Συναυλία της Νένας Βενετσάνου στο Κάστρο της Μονεμβασιάς.

Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα...

Το λιμανάκι

Η Λεύκη

Το Πηγάδι

Το Πηγάδι

Ένα ταξίδι στη Μαγνησία κρύβει πάντα εκπλήξεις. Πέρα από τους γνωστούς προορισμούς (βλ. Μακρυνίτσα, Πορταριά, Μηλιές, Βυζίτσα, Τσαγκαράδα και τόσα ακόμη), υπάρχουν και άλλα σημεία, όχι λιγότερο μαγευτικά, που περιμένουν να τα ανακαλύψετε.

Κοντά στον Πτελεό Μαγνησίας, περισσότερο γνωστό στους μυημένους ως Φτελιό, δίπλα στη θάλασσα, απλώνεται το μικρό Πηγάδι. Αν δεν το έχετε επισκεφθεί ακόμα, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να το αποφασίσετε.

Πολλά μαγαζιά, αραδιασμένα δίπλα στο άλλο, σας περιμένουν για φαγητό, καφέ και ποτό, δίπλα στη θάλασσα.

Ξεχωρίζει το εστιατόριο της Μάτας, το πρώτο που θα συναντήσετε στο λιμανάκι. Εξαιρετικό φαγητό, φρέσκα υλικά και πολύ καλές τιμές.

Ειδικά αν πετύχετε τον Χρήστο (ο σεφ) στα κέφια του και αφεθείτε στις προτάσεις του (ονειρεμένη καραβιδομακαρονάδα), είναι σίγουρο ότι θα σηκωθείτε από το τραπέζι σκασμένοι από το φαγητό, αλλά και ανυπομονώντας για την επόμενη φορά που θα το απολαύσετε.

Για μπάνιο, η καλύτερη επιλογή είναι η Λεύκη (πριν το μεσημέρι είναι σκέτο λάδι, μετά το μεσημέρι σηκώνει κυματάκι κατάλληλο για παιχνίδια και βουτιές).

Πριν φύγετε, μην ξεχάσετε να αναζητήσετε τα προϊόντα του τοπικού γυναικείου συνεταιρισμού, της Φτελιάς. Μπισκότα, μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, πίτες διαφόρων ειδών. Θα είναι ένας ακόμα λόγος που θα θυμάστε συχνά την περιοχή και θα λαχταράτε την επιστροφή σας.

Με το καλό...

Ένα ακόμα blog δημιουργήθηκε... Βασικός του στόχος να τραβήξει το ενδιαφέρον όσων λαχταρούν να ανακαλύψουν την ευχάριστη πλευρά της ζωής (ναι, ναι, υπάρχει κι αυτή).
Το ταξίδι μόλις ξεκίνησε... και ελπίζουμε να είναι μακρύ, γεμάτο όμορφες στιγμές και εμπειρίες.
Με το καλό...