
Η αντίδρασή μας ήταν η αναμενόμενη: πεισμώσαμε. Και εξετάσαμε εναλλακτικές λύσεις. Πρώτη στη λίστα, η διαμονή μας σε έναν κοντινό προορισμό που θα μας επέτρεπε να περνάμε όλη τη μέρα στους Αγίους Αποστόλους και να φεύγουμε μόνο για έναν ύπνο. Καταλήξαμε στην Αμάρυνθο και η κράτηση έγινε. Γιούπι… Ο δρόμος ήταν ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα. Αθήνα – Ωρωπός – Ερέτρια και η διαδρομή συνεχίζεται… Δεν σας λέω πώς… Ψάξτε και κάτι από μόνοι σας… Όλα έτοιμα τα θέλετε πια. Και κάποια στιγμή, σχεδόν δύο ώρες μετά την αναχώρησή μας από το κλεινόν άστυ, ΦΤΑΣΑΜΕ!!!!

Η πρώτη εντύπωση ήταν τουλάχιστον σοκαριστική. Αυτό είναι; Είμαστε στο σωστό μέρος; Αφού περάσαμε λίγα λεπτά να κοιτάζουμε ο ένας τον άλλον αλλά και γύρω μας με απορία, τελικά ξεσπάσαμε σε ένα νευρικό γέλιο. Ήμασταν πράγματι στο σωστό μέρος και αυτό ήταν ένα μικρό χωριό, με μια μικρή παραλία, έναν στενό δρόμο από άμμο πάνω στην παραλία και ελάχιστες ξαπλώστρες/καρέκλες σε απόσταση ασφυξίας από τη θάλασσα και τα ελάχιστα μαγαζιά. Σοκ και δέος! Και τώρα;
Νικημένοι και αποκαμωμένοι, αποφασίσαμε να κάτσουμε για έναν καφέ δίπλα στη θάλασσα, φυσικά μουρμουρίζοντας και τηλεφωνώντας στο αγαπημένο πρόσωπο που είχε επισκεφθεί την περιοχή για να μεταφέρουμε τις άσχημες πρώτες εντυπώσεις μας. Για άλλη μια φορά, ήμασταν πεπεισμένοι ότι η ομορφιά είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό.

Γουλιά τη γουλιά, τσιγάρο το τσιγάρο, άρχισε να συμβαίνει κάτι περίεργο… Ο τόπος λες κι άρχισε να ομορφαίνει, η θάλασσα άρχισε να μας καλεί γλυκά γλυκά. Ούτε που κατάλαβα τι έγινε μετά. Το μόνο που θυμάμαι είναι να πλατσουρίζω στα νερά και να σκέφτομαι: ΤΙ ΩΡΑΙΑ! ΤΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΧΑΛΑΡΩΣΗ…
Κάπως έτσι περίεργα, ξαφνικά και ακατανόητα, το μέρος μας κέρδισε. Περάσαμε ένα γλυκύτατο διήμερο και ανυπομονούμε για την επόμενη φορά που θα το επισκεφθούμε.*
*Φυσικά δεν πήγαμε ποτέ στο ξενοδοχείο στην Αμάρυνθο. Το να διασχίζουμε πέρα δώθε τους άθλιους δρόμους της Εύβοιας (ντροπή να υπάρχει τέτοιος δρόμος σε ένα τόσο μεγάλο νησί) δεν μας φαινόταν και ό,τι καλύτερο. Για καλή μας τύχη βρήκαμε ένα δωμάτιο στους Αγίους Αποστόλους, για κακή μας τύχη ήταν ελεύθερο μόνο για ένα βράδυ. Δεν πειράζει όμως… την επόμενη φορά θα είμαστε πιο οργανωμένοι.
INFO
Διαμονή
Δεν υπάρχουν πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια γι’ αυτό καλό είναι τον Αύγουστο να έχετε κλείσει εκ των προτέρων. Εντυπωσιακό μας φάνηκε το Paramythenio Village Resort. Εμείς μείναμε στο Αργώ. Είναι πάνω στη θάλασσα. Ξυπνάς, φοράς το μαγιό, βγαίνεις και βουτάς… Αν θέλετε θέα, ζητήστε ένα από τα μπροστινά δωμάτια (είναι τα μόνα που βλέπουν θάλασσα). Οι τιμές στα δωμάτια είναι έτσι κι έτσι, αν και θα μπορούσε κανείς να τις χαρακτηρίσει κάλλιστα τσιμπημένες (για την περιοχή). Πληρώσαμε 82 ευρώ για το μοναδικό ελεύθερο δωμάτιο του ξενοδοχείου (τετράκλινο, και ήμασταν 3 άτομα), φυσικά χωρίς πρωινό.
Φαγητό
Δοκιμάσαμε δύο από τις ταβέρνες της περιοχής. Η πρώτη ήταν η «Λιανή άμμος» στη Λιανή άμμο και η δεύτερη το «Κλιμάκι». Πολύ καλές και οι δύο, με μια μικρή προτίμηση στην πρώτη, χάρη κυρίως στο εκπληκτικό ψητό χταπόδι. Όσο για τις τιμές… πραγματικά καλές.
Γενικά
Η ζωή στους Αγίους Αποστόλους είναι πραγματικά ήσυχη. Οι επιλογές για νυχτερινή διασκέδαση: ένα μικρό καφέ-μπαράκι, μια πιτσαρία, λίγα εστιατόρια-ταβέρνες, ένα καφέ με κρέπες και βάφλες… Μια συμπαθητική παιδική χαρά για τα παιδιά. Βόλτα στο λιμανάκι… Και άραγμα πάνω στην άμμο.
Το κορυφαίο: εφημερίδες φτάνουν στην περιοχή μόνο με παραγγελία!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου