Πρόσφατό μου απόκτημα. Και το λέω και το ευχαριστιέμαι. Το Ιμαρέτ του Γιάννη Καλπούζου, που τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών 2009 από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, είναι ένα πραγματικά ωραίο βιβλίο.
Περιγράφει τη φιλία δύο αγοριών, ενός Έλληνα και ενός Τούρκου, την περίοδο της Τουρκοκρατίας στην Άρτα.
Χωρίς να βαραίνει την αφήγηση με υπερβολικά ιστορικά στοιχεία, κάτι που δεν αντέχεται όταν ξεπερνά τα όρια, εστιάζει στη ζωή των δύο αγοριών και των ανθρώπων που τους περιβάλλουν.
Ανθρώπινο, τρυφερό, γεμάτο συναισθήματα, σε κατακτά από τις πρώτες σελίδες. Χαρακτήρες αληθινοί, μεστοί, αγαπητοί με όλες τις αδυναμίες και τα προτερήματά τους.
Περιγράφει τη φιλία δύο αγοριών, ενός Έλληνα και ενός Τούρκου, την περίοδο της Τουρκοκρατίας στην Άρτα.
Χωρίς να βαραίνει την αφήγηση με υπερβολικά ιστορικά στοιχεία, κάτι που δεν αντέχεται όταν ξεπερνά τα όρια, εστιάζει στη ζωή των δύο αγοριών και των ανθρώπων που τους περιβάλλουν.
Ανθρώπινο, τρυφερό, γεμάτο συναισθήματα, σε κατακτά από τις πρώτες σελίδες. Χαρακτήρες αληθινοί, μεστοί, αγαπητοί με όλες τις αδυναμίες και τα προτερήματά τους.
Και ένα τέλος γλυκό, λυτρωτικό, που σε κάνει να θέλεις να γυρίσεις στην πρώτη σελίδα και να αρχίσεις πάλι από την αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου