Τα είπε όλα ο Μεγάλος, ο Αξεπέραστος. Σε μια φράση...
Με μια φράση, κουνάει ολόκληρη τη γη κάτω από τα πόδια μας, με μια φράση μας δίνει μια σπρωξιά και μας λέει: "Εμπρός, κουνήσου! Τι περιμένεις;"
Γιατί η ζωή είναι εδώ, δίπλα μας, γύρω μας... και η ζωή δεν περιμένει. Δεν περιμένει ούτε να φτιάξει η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, ούτε να χάσουμε αυτά τα παραπανίσια κιλά που μας βαραίνουν, ούτε να αποφασίσουμε εμείς πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να συμβεί κάτι. Η ζωή είναι αυτό που μας συμβαίνει ότι εμείς κάνουμε σχέδια (όπως είπε δεν θυμάμαι ποιος). Η ζωή είναι εδώ και μας καλεί επιτακτικά να τη ζήσουμε.
Εμείς τι θα κάνουμε;
Κεριά
Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ' εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα -
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων·
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά.
Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά.
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου