28/4/10

Για τα παιδιά, ρε γμτ!

Έχω αρχίσει και απογοητεύομαι. Δεν είναι ότι ζητάω πολλά… είναι που δεν είμαι σίγουρη αν αυτό που ζητάω υπάρχει, τουλάχιστον σε λογική απόσταση από την Αθήνα.
Τι ζητάω; Ένα εστιατόριο, άντε και με ταβέρνα βολεύομαι, που να είναι σε ένα ωραίο μέρος και να διαθέτει… παιδική χαρά! Ή ένα μικρό γήπεδο ποδοσφαίρου. Ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Μέχρι στιγμής, οι έρευνες στο δίκτυο απέβησαν άκαρπες. Τζίφος. Νιχτ!
Μα είναι δυνατόν! Έστω ότι κάποιος θέλει να γιορτάσει τα γενέθλια του παιδιού του (ναι, από εκεί ξεκίνησαν όλα!) κάπως πιο κοντά στη φύση (και να περιποιηθεί και τους γονείς των μικρών καλεσμένων) και όχι σε κάποιον από αυτούς τους αισχρούς παιδοτόπους-κλουβιά, ή αν δεν μπορεί να τα γιορτάσει στο σπίτι ελλείψει χώρου (πάντα έχω την αίσθηση ότι αν βάλεις πολλά παιδιά σε ένα μικρό χώρο, είναι σαν να πολλαπλασιάζονται!), τι πρέπει λοιπόν να κάνει αυτός ο άνθρωπος; Τι εναλλακτικές έχει;
Δεν είμαι σε θέση να απαντήσω ακόμη, καθώς η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη.
Αλλά βρε παιδιά, είναι δυνατόν να μην έχει σκεφτεί κάποιος να κάνει κάτι τέτοιο; Υπάρχουν και τα παιδιά σε αυτό τον κόσμο. Δεν είναι όλα για την αφεντομουτσουνάρα μας.
Αν υποψιαστώ ότι θα καταλήξουμε να γιορτάζουμε τα γενέθλια των παιδιών στο Χ, Ψ, Ω Κτήμα…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου